Verhaal Details

**Een dag in het ziekenhuis** De pijn kwam plotseling, in felle scheuten door mijn buik. In het begin dacht ik dat het wel zou overgaan, zoals buikpijn meestal doet. Maar na een tijdje werd het alleen maar erger, en ik werd er steeds verdrietiger van. De pijn maakte me niet alleen fysiek zwak, maar ook emotioneel kwetsbaar. Mijn familie was lief voor me en hoopte dat een bezoek aan het ziekenhuis zou helpen. Zij zagen hoe ik leed en wilden het beste voor me. Samen besloten we dat ik naar de dokter moest, omdat de pijn maar niet wilde verdwijnen. In het ziekenhuis voelde ik me zenuwachtig maar ook hoopvol. Ik had één grote wens: dat de dokter zou kunnen ontdekken wat er mis was en vooral iets zou kunnen doen waardoor de pijn eindelijk zou overgaan. Die hoop hield me staande, ook al wist ik niet precies wat me te wachten stond. Het was een moeilijke dag, maar ik leerde dat je soms hulp moet zoeken wanneer je lichaam je waarschuwt dat er iets niet klopt. En dat er altijd mensen om je heen zijn die om je geven.